Kalaw en Inle Lake
Door: Anja
Blijf op de hoogte en volg Anja
10 November 2014 | Myanmar, Mandalay
Kalaw en Inle Lake
De mini bus vult nadat wij als eerste zijn opgepikt met nog zes andere toeristen en twee locals. Om 8 uur gaan we op pad naar Kalaw, een bergdorpje, waarbij je bij het woord berg niet direct aan een drieduizender moet denken maar eerder aan heuvels van 1500 meter. Rond drie uur komen we aan in Kalaw en nemen onze intrek in Pine Breeze, een babyblauw :-) hotel, puur toeval natuurlijk. Een dagtrek voor morgen gaan regelen en een mooie aquarel gekocht.
Het avondritueel, eten, whiskeetje weer doorlopen en wat door Kalaw geslenterd.
Met een gids genaamd Ton, trekken we zeven lang door de heuvels en bezoeken twee hilltribes, al lang niet meet zoals jaren geleden want ook hier staan de sateleitschotels. Onderweg zijn de werkers met de hand een geul aan het graven van ongeveer een meter diep, met de hand! Daar komt de glasfiberkabel in te liggen, aan de andere kant van de weg rijdt de ossenkar, een verschil van zo'n tachtig jaar ontwikkeling. Er wordt hier veel verbouwd in de heuvels, koffie, thee, gember, papaya, pepers, tomaten, bloemkool, avocado, rijst en nog veel meer. De grond is privé bezit dus dat is mooi. Bovenaan gekomen hebben we prachtige vergezichten. In de namiddag krijgen we een flinke bui op onze kop en we glibberen uiteindelijk de berg weer af.
De volgende dag gaan we met een maxi- minibus naar het Inle Lake. In de middag zitten we alweer op de fiets en rijden wat rond, je kunt niet zeggen dat we onze tijd niet goed besteden. We bezoeken het meest gefotografeerde klooster van Myanmar, die met de ovale ramen. 'S Avonds belanden we bij The French Touch, een prachtig restaurantje van een Fransman die zowel fotograaf als documentairemaker is, het hangt er vol met de meest waanzinnig mooie foto's, (Bart je zou je ogen uitkijken www. drawmetheworld.com ). We zien na het eten zijn film over het leven van een monnik, alles zeer mooi in beeld gebracht, we genieten. Inmiddels regent het maar wat kan ons het schelen.
Het is vrijdag en we stappen om 7 uur in de boot, een tocht over het Inle Lake, met links en rechts wat stops, lokale markt, weverij. Het ochtendlicht is zacht, de markt en de mensen kleurrijk en het meer kabbelt voort.
We passeren floating gardens, veel tomatenteelt en af een toe een visser. Beroemd om hun beenpeddeltechniek. Tegen drieën zijn we weer terug in Nyaung Shwe. "One day like this a year would see me fine". Of toch niet want morgen gaan we nog een dag varen, heerlijk. Wordt dus weer vervolgd.
De mini bus vult nadat wij als eerste zijn opgepikt met nog zes andere toeristen en twee locals. Om 8 uur gaan we op pad naar Kalaw, een bergdorpje, waarbij je bij het woord berg niet direct aan een drieduizender moet denken maar eerder aan heuvels van 1500 meter. Rond drie uur komen we aan in Kalaw en nemen onze intrek in Pine Breeze, een babyblauw :-) hotel, puur toeval natuurlijk. Een dagtrek voor morgen gaan regelen en een mooie aquarel gekocht.
Het avondritueel, eten, whiskeetje weer doorlopen en wat door Kalaw geslenterd.
Met een gids genaamd Ton, trekken we zeven lang door de heuvels en bezoeken twee hilltribes, al lang niet meet zoals jaren geleden want ook hier staan de sateleitschotels. Onderweg zijn de werkers met de hand een geul aan het graven van ongeveer een meter diep, met de hand! Daar komt de glasfiberkabel in te liggen, aan de andere kant van de weg rijdt de ossenkar, een verschil van zo'n tachtig jaar ontwikkeling. Er wordt hier veel verbouwd in de heuvels, koffie, thee, gember, papaya, pepers, tomaten, bloemkool, avocado, rijst en nog veel meer. De grond is privé bezit dus dat is mooi. Bovenaan gekomen hebben we prachtige vergezichten. In de namiddag krijgen we een flinke bui op onze kop en we glibberen uiteindelijk de berg weer af.
De volgende dag gaan we met een maxi- minibus naar het Inle Lake. In de middag zitten we alweer op de fiets en rijden wat rond, je kunt niet zeggen dat we onze tijd niet goed besteden. We bezoeken het meest gefotografeerde klooster van Myanmar, die met de ovale ramen. 'S Avonds belanden we bij The French Touch, een prachtig restaurantje van een Fransman die zowel fotograaf als documentairemaker is, het hangt er vol met de meest waanzinnig mooie foto's, (Bart je zou je ogen uitkijken www. drawmetheworld.com ). We zien na het eten zijn film over het leven van een monnik, alles zeer mooi in beeld gebracht, we genieten. Inmiddels regent het maar wat kan ons het schelen.
Het is vrijdag en we stappen om 7 uur in de boot, een tocht over het Inle Lake, met links en rechts wat stops, lokale markt, weverij. Het ochtendlicht is zacht, de markt en de mensen kleurrijk en het meer kabbelt voort.
We passeren floating gardens, veel tomatenteelt en af een toe een visser. Beroemd om hun beenpeddeltechniek. Tegen drieën zijn we weer terug in Nyaung Shwe. "One day like this a year would see me fine". Of toch niet want morgen gaan we nog een dag varen, heerlijk. Wordt dus weer vervolgd.
-
10 November 2014 - 15:25
Hanny:
Hoi Anja en Marja,
Wat hebben jullie al veel moois gezien zeg! Lees de verslagen met veel plezier.
Zo te lezen smaakt de whiskey jullie ook goed. Wij hebben weer een paar mooie nieuwe flessen staan dus kom maar snel proeven als je weerbthuis bent.
Goede reis verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
